• 基本
  • 词变
  • 详解
  • 双解
  • 英英
  • 词组
  • 例句

首页 > > outfield

outfield

['autfi:ld]

n.外场, 外野手, 远地,边境

词形变化:

动词过去式: outfaced | 动词过去分词: outfaced | 动词现在分词: outfacing | 动词第三人称单数: outfaces |

n.

1. 偏远的田地; 边境

2. 外场; (总称)外场手